Elmalı kurabiyem..

Oldum olası sürü halinde kutlanılan günleri sevmem..Sevgililer günü,babalar günü,anneler gününe gıcık olurum..Olan var olmayan var..Ne diye içini burkalım insanların..Hem de gözlerine soka soka..Seversem hergün severim kardeşim..Biri adını koydu,hadi kutla dedi diye değil. Bayramları severim..Severdim..Eskiden...Bütün aile toplanır,yemekler yenir,bir nevi görüşmek için bahane olurdu..O zamanlar bütün aile büyüklerim hayattaydı..Koca bir gün büyükleri dolaşmakla geçerdi..Sonra yavaş yavaş ayrıldılar bizden..Bayramlarda çalınacak kapılar azaldı..En son, bir tek, ananem kaldı..Ananem..Hayatımdaki en özel en güzel insan..Bayram menüsü vardı onun..Börek,dolma,kek..Fırında tavuk,mercimek çorbası,domatesli pilav..Hepsini tek başına yapardı..Derler ya sevgisini katar,aynen öyle..Bayramda geleni gideni bitmezdi..İlk gün,ikinci gün,üçüncü gün gelenler hep belliydi.Bir yere kıpırdamazdı..Ona göre bayramda bir yere gitmek ayıptı.Gelen her misafirle mutlu olur,yemekler yendikçe, çaylar içildikçe bütün yorgunluğu geçerdi. Hayatımdaki en güzel,en özel insan 2010 yılının 6 Eylül günü, kadir gecesinde bizi bırakıp gitti. Kadir gecesinde..Bayrama üç kala..Hiç hazır değilken.Hiç beklemezken.. Onsuz geçen 2 sene,koskoca iki sene..Onsuz iki gün duramazken,koca iki sene.. Gittiğinde benim de büyük bir parçamı aldı götürdü.Acısı,özlemi, her sene daha da artıyor. Artık bayramları sevmiyorum..Bana O'nun gidişini hatırlatıyor..Bana bir daha yiyemeyeceğim yemeklerini,öpemeyeceğim o pamuk ellerini hatırlatıyor. Sensiz geçen her gün bana azapken,gittiğin günü nasıl kutlarım bayram diye.. Elmalı kurabiyem..Çok özlüyorum..Artık ölmekten de korkmuyorum..Yanına gelme düşüncesi belirdiğinde aklımda,kollarını açıp beni beklediğini hayal ediyorum.. Seni seviyorum...